Jeżówki  (Echinacea purpurea) to wspaniałe rośliny do ogrodów naturalnych. Ich delikatne koszyczki kwiatowe przypominające kwiaty rumianku kojarzą się z pełnymi swobody łąkami i leśnymi polanami, albo rozległymi kompozycjami ogrodowymi, gdzie rośliny występują w dużych grupach, wydawałoby się, bez żadnej opieki ogrodnika. Na dodatek wydzielają tak atrakcyjny nektar, że nawet w ogrodach miejskich wabią stada motyli, które w słoneczne dni z upodobaniem pożywiają się na ich kwiatach. Jeżówki ładnie wyglądają także po przekwitnięciu – brązowe główki kwiatowe, w których dojrzewają nasiona, pozostają na roślinach przez jesień i zimę. Urozmaicają zimowy krajobraz, a także dostarczają pożywienia dla ptaków, które chętnie z niego korzystają .

Dzikie jeżówki  to rośliny z północno-amerykańskich prerii i lasów. Lubią gleby żyzne i niezbyt suche. W kolejnych latach rozrastają się w gęste kępy.  Najlepiej rozwijają się na stanowiskach mocno nasłonecznionych.  Kwitną od lipca do października w odcieniach różu i purpury.  Jeżówki odznaczają się wysoką żywotnością, są odporne na mróz i upały, przetrzymają krótkie okresy suszy. Dla pobudzenia kwitnienia warto rośliny ogławiać – czyli obrywać przekwitłe kwiatostany. Jednak kwiaty rozwijające się w końcówce lata można już pozostawić  - jako element dekoracyjny na czas zimy. Jeżówki nie nadają się na świeży kwiat cięty, ale świetnie sprawdzają się w suchych bukietach. Ich przekwitłe kwiatostany, dumnie sterczące na sztywnych pędach, to świetna baza do tworzenia suchych kompozycji.